hırsızın oyunu

Payıma düşen ufak miktarda miras, lüks zevklerim için yeterli olmasa da ömür boyu çalışmamamı sağlayacak düzeyde. Çok şükür bu mütevazı servet bana “hobi” olarak değerlendirdiğim hırsızlık için yeterli zamanı ve ilgimi taze tutacak güveni sağlıyor.

Kitap çalıyorum. Hırsızlığın bu türüne yaklaşımınız kişiliğinize göre değişecektir. Beni sevimli bulanınız da olacaktır, okuyabildiğimden fazlasını çalmamı açgözlülüğün tezahürü olarak görenler de. Çaldığım kitapların çoğu okumayı seveceğim türden kitaplar. Bazısını çalar çalmaz okuyorum. Hatta bazen kendime, okumak için katı bir disiplin uygulayıp, önce ilk cildi çalıyorum, okuduktan sonra da diğer cildini. Bazısını da emeklilik günlerim için saklıyorum. Tarih, felsefe, bilimsel kitaplar özel yaptırdığım kütüphanemde terbiyeli terbiyeli onlarla tam zamanlı ilgileneceğim zamanı bekliyorlar.

Kitapları, kitapçılardan, kütüphanelerden ve en çok da evlerden çalarım. Hayır, dost ahbap evlerinden değil. Hiç tanımadığım evlerden. Hırsızlık konusundaki başarım artık adrenalimi yükseltmeyecek kadar çok olunca, işe başka heyecanlar katmaya karar vardim. Girdiğim evden istediğim beş-altı kitabı çalıyorum ve o eve bir adet kitap bırakıyorum. Bu oyunu oynamaya karar verişimin nedeni girdiğim evlerde benzer okuma zevklerine sahip insanları birbirinden haberdar etmek, onları düpedüz tanıştırmak. Sizin anlayacağınız, internet’teki kitap kulüplerinin yaptığının bir benzerini yapıyorum, ama çok daha heyecan verici bir şekilde yapıyorum bunu.

Şöyle oluyor; hırsızlık için çıkacağım gece genellikle hafif bir yemek yerim ve kesinlikle alkol almam. Koyu renkli hafif giysilerimi, kauçuk tabanlı pabuçlarımı giyip, pantolon cebime hırsızlık aletlerini koyarım (bildiğiniz maymuncuk, sivri uçlu törpüler vs). Hırsızlık yapacağım evin çevresinde önce bir tur atarım, mahalleyi tanırım. Evin sahiplerinin alışkanlıklarını genellikle önceden bilirim ve o gece evde olmayacaklarından emin olurum. Kilidi açmam sorun olmaz. Onlar ne kadar iyi kilit sistemi ve alarm sistemi kullansalar da benim için onları aşacak yolları bulmak her zaman mümkündür.


Bir evin kütüphanesi için daha önce keşif dalışı yapmış olurum. Kütüphaneyi tanırım.

Hangi kitabın olmadığını, ama olması gerektiğine karar veririm. Bazen onları bir yazarla tanıştırmak için yanıp tutuşurum. Bunun için yoğun zihinsel bir süreç yaşarım. Dahası, fotoğraflara, duvardaki resimlere, mobilyaların tasarımına, buzdolabına bakarım. CD’lere göz gezdirip dinlemeyi sevdikleri müzikleri, filmleri incelerim. Sahipleri hakkında fikir edinirim. Bu çalışmayı, onlara hediye edeceğim kitap için yaparım.

İkinci kez geldiğimde, doğruca evin salonuna, çalışma odasına, kütüphane her neredeyse
oraya gider, el fenerini hızla kitapların sırtlarında dolaştırırım. Keşif gezisinde mimlediğim kitapları çabucak alırım. Aradığım kitabı yerinde bulamazsam canım sıkılır, hızla masanın üstüne, çekmecelere, yatak odasındaki komodine bakarım ve bulduğum anda sevincim büyük olur. Sevdiğim yayınevleri, yazarlar, bazen de sadece iyi çeviri hatırına çaldığım kitaplar olur. Beş, çok istemişsem altı kitap çalırım. Nihayet, daha önce girdiğim ve kitap zevki en çok benzeyenin kütüphanesinden çaldığım kitabı, masaya bırakırım. İçine, o kitabı aldığım evin adresinin yazılı olduğu bir kart bırakarak elbette. Onların tanışmalarını, önce şu korkunç hırsızlık olayı hakkında heyecanla konuşacaklarını, bu meselenin tanışmalarındaki ilk soğukluğu aşmalarına yardımcı olacağını, sonra çalınan kitaplara, daha sonra da sohbetin ortak kitap zevklerine evrileceğini düşlerim. Ortak kitap zevki olan insanların birbirlerine benzedikleri, kitaplardan aynı şekilde etkilendikleri varsayımına dayanır elbette bu macera. Birbirleriyle çok iyi dost olacaklarını hayal etsem de hiç sevmeyebilirler birbirlerini, ki bunu düşünmek bile istemem.

Asla iki evden aldığım kitapları birbirlerine bırakmam. Bazen kitapla birlikte bir müzik CD’si bıraktığım da olur. O kitabı okurken çok iyi gidebileceğini düşünerek. CD’yi bazen kendim alırım, çoğunlukla da başka bir evden çalmış olurum.

Yaptığım bu. Hayat olduğu haliyle çok sıkıcı ve ona katlanmak için icat ettiğim bir oyun bu. Umarım yargınızda çok sert olmazsınız bana karşı.

Şimdi size bir soru soracağım. Hepiniz, birbirinizin evinde (blogger mahallesinden bahsediyorum) hangi kitapların olduğunu az çok biliyor ya da tahmin ediyorsunuz. Eğer sizin siteye gelip bir kitap bırakacak olsaydım, hangi siteden hangi kitabı çalıp getirmemi isterdiniz? Sizden çalacağım kitabı sadece ben biliyorum:)

not: atilla bey sizi bekliyorum. tahmin edersiniz ki bu kitap hırsızlığı öyküsü çokça sizin için yazıldı.